Ingezonden Blog: Mijn Ervaring met Ketogeen Dieet en Epilepsie

Mijn ervaring met ketogeen dieet en epilepsie

Gerrie Langenberg

Was ik maar een halve eeuw geleden met een ketogeen dieet begonnen heb ik de afgelopen twee jaar vaak gedacht. Ik ben zo blij met het resultaat van mijn ketogene leefwijze, dat ik het mezelf eerder gegund had en ook anderen zou willen aanraden om het gewoon uit te proberen.

In 1975 heb ik een eerste epilepsieaanval gehad, twee jaar later kreeg ik opnieuw een aanval, in de loop van de jaren werd het steeds erger. Met medicijnen lukte het niet om helemaal aanvalsvrij te worden. In 1995 werd ik lid van de Epilepsie Vereniging Nederland, daar hoorde ik voor het eerst over een ketogeen dieet. Ik griezelde ervan.

Eieren met spek dieet werd het genoemd. Dat paste helemaal niet bij mijn leefwijze. Ik wilde al sinds mijn vroege jeugd geen vlees eten, omdat daarvoor dieren gedood moesten worden. Bij uitzondering at ik wel vis, die was koud en had geen rood bloed. Ik dacht dat ik slecht tegen vet eten kon, omdat ik vaak misselijk werd van een gebakje of ijsje. Eieren vond ik puur niet lekker, maar ik at ze wel verstopt in het eten.

Ik at veel koolhydraten, helemaal volgens de voedingsnormen, vooral volkorengranen, peulvruchten en fruit. Verder at ik ruim verse groente en vermeed ik fabriekseten uit pakjes en zakjes. Ik snoepte wel, maar met mate, omdat ik bang was om dik te worden. Ik was altijd een paar kilo boven mijn ideale gewicht.

Twee jaar geleden moest een vriendin van mij koolhydraatarm gaan eten vanwege diabetes. Ik kook regelmatig voor haar. Via koolhydraatarm eten kwam ik opnieuw op het spoor van ketogeen eten. Op internet vond ik meerdere websites met koolhydraatarme en vetrijke voedingsmiddelen en recepten die mij wel aanspraken. Ik dacht: waarom zou ik het niet proberen?

Op de website van het epilepsiecentrum Kempenhaeghe vond ik wat tradionelere ketogene recepten, waarvan ik er ook een aantal uitgeprobeerd heb. Zo heb ik een eigen dieet samengesteld dat voor mij lekker en haalbaar is. Ik eet veel noten, zaden en groente met ruim olijfolie en bij iedere maaltijd een lepel kokosolie. Ik ontbijt met sojakwark en eet een paar keer per week tofu bij mijn avondeten.

Verder eet ik matig dierlijke eiwitten uit kaas, ei en vis. Ik eet geen granen en peulvruchten meer en nog maar heel weinig fruit, alleen wat aardbeien en bessen. Dat laatste vind ik wel jammer, met de rest heb ik geen moeite. In het begin heb op op internet ideeen voor recepten opgedaan, nu vind ik het vooral leuk om zelf gerechten samen te stellen, met groente kan je eindeloos combineren.

In het begin heb ik bijgehouden hoeveel calorieen ik zo uit koolhydraten, eiwitten en vetten binnen kreeg. Ik kwam steeds ongeveer hetzelfde uit, 80% vet, 13% eiwitten en 7% koolhydraten, dat lijkt me aardig ketogeen. Ik heb geen overgewicht en hoef daarom niet mijn totale calorieverbruik te beperken. Toch ben ik 4 kilo afgevallen, precies het zwembandje rond mijn middel dat ik wel kon missen. Mijn BMI was eerst 24 en is nu 22,5.

Het resultaat van mijn dieet is veel meer dan ik verwacht had. Ik heb geen epilepsieaanvallen meer gehad, alleen een keer een aura, een beginnend aanvalletje dat niet doorzette, het was nadat ik een paar dagen meer fruit had gegeten. Verder is het helemaal rustig gebleven in mijn hoofd. Ik ben helemaal verbaasd over de veranderingen in mijn lijf. Mijn huid die altijd heel droog was, is helemaal zacht en gaaf geworden.

Ook de pijn in mijn spieren en gewrichten waarvan ik dacht dat het bij mijn leeftijd hoorde is verdwenen. Vroeger moest ik zes keer per dag iets eten, een paar uur na het eten kreeg ik honger en gingen mijn vingers trillen. Dat heb ik niet meer, als het zo uit komt kan ik zonder probleem een maaltijd overslaan. Zelfs vet waarvan ik dacht dat ik er niet tegen kon, is geen probleem meer. Ik denk nu dat het vooral de suiker in een gebakje, ijsje of chocola was waar ik misselijk van werd.

Voor mij is het duidelijk dat ik door moet gaan met mijn dieet, al besef ik wel dat het sociaal nogal lastig is. Ergens een kopje koffie of thee drinken gaat wel, maar uit eten gaan is een uitdaging. In Coronatijd is dat niet zo moeilijk. Ik zal wel merken hoe het hierna verder zal gaan.